De polder van Eemnes

Godverdomme.. nooit geweten dat Hans Dorrestijn deze tekst voor een lied over 'mijn' polder van Eemnes heeft geschreven! De polder waarnaast ik ben opgegroeid, waarin ik hutten heb gebouwd, slootje gesprongen, m'n eerste peuken heb gerookt...

Hans Dorrestijn: de polder van Eemnes

De wereld is een schepping van de duivel, van Mefistofeles
Het bewijs voor deze stelling is de polder van Eemnes

Een wandelaar is van nature hier een ledigganger
Hier raak je niet per ongeluk verdwaald: je doet het expres
De tijd staat stil. De kilometers zijn er langer
Maar toch loopt alles op zijn eind in de polder van Eemnes

De temperatuur onwezenlijk: nul graden Fahrenheit
Groot is de leegte. In deze verlatenheid
Hoop je iemand te ontmoeten met een revolver of stilettomes
Die hardhandig je verblijf bekort in de polder van Eemnes

De atmosfeer bedompt en onheilszwanger
Nooit zal dit gebied bezongen worden door een dichter of een dichteres
Daar fietst een vrouw die het postuur heeft van een klerenhanger
Schoonheid is ondenkbaar in de polder van Eemnes

De polder van Eemnes. God werd zo moedeloos bij het idee
Dat hij de hele Schepping aan de duivel overdee
Dit verklaart de rampspoed. De aarde is een etterend abces
Maar dat is allemaal begonnen bij de polder van Eemnes "

Hoogste tijd om eens met een knokploegje van potige Eemnesser boeren bij deze Dorrestijn langs te gaan.

[advocaatsadvies:] 't laatste dient natuurlijk met enig cynisme te worden gelezen.. Eerlijk gezegd is ook wel weer knap om zoiets uit je mouw te schudden en tsja.. er rijmt nou eenmaal veel op Eemnes..